...

Yenemezsin suskunluğunu bazen..
Sokak aralarında kayıplara karışır o eski çocukluk heyecanların.
Yorulup yığılana kadar koşarsın tutamadıklarının ardından.

Geç kaldığın her durakta,
Azalan umutlarla sarılırsın bir kaldırım taşına.
Her çıkmazın içinde bir umut vardır ya,
Hep karanlıkta kalanlar,
tünelin ucundaki ışığı daha iyi görür ya,
Karanlıktan görünen o deniz feneri olmalı.
Uçurumun kenarında durup hayata inat..
Gidenler her kimse,
Kalıp hayata gülebilmeli...
Gülümseyebilmeli...