...
sabah erken başlar
gün geç biter
gece bana hep geç kalır,
kimseyle paylaşmam
karalarım duvarları.
cılız bir mum ışığına güvenip
saklarım tüm anahtarlarımı.
bir akşamüstü kırlangıçlarına
bir de sana açarım arka kapımı
mevsim değişir, ellerim üşür
kar yağarsa odalarıma,
ellerimi de al götür.
birbirine hasret iki takvim yaprağı gibi
içimdeki bu hüzün zamanları
elbet zil çalacak
elbet içimdeki çocuk
sol tarafındaki aşıya rağmen,
soluk soluğa,
senli bir teneffüse koşacak...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder